De basis: het slagwerk

Huub Buijsse:

Hulstenaar en muziekkenner pur sang. Huub leidt de band met de grote trom. Jarenlang was hij de voorzitter en heeft nu een stapje teruggedaan. Dat weerhoudt hem niet ons te voorzien van allerlei feitjes uit het verre verleden van de Sjores, want Huub bewaart alles. Hij heeft altijd wel een idee voor het repertoire. Niemand kan beter de r laten rrrrrollen en het Ulsters dialect beheerst hij als geen ander.

Peter Maes:

Peter is verknocht aan de snare trom. Op de achterkant van zijn shirt prijkt de erenaam Slagerij Maes. Die naam doet ie eer aan. Ooit als vervanger binnengehaald en eigenlijk nooit meer opgestapt. Hij is al vele jaren lid van onze band. Hij is de man van de strakke tikken vooraf en daarmee verantwoordelijk voor het tempo waarmee wij ons repertoire afwerken.

Bojoura Steijaert:

Inderdaad de vrouw van Werner (bassen), maar ook de vriendin van Astrid. Ooit gevraagd om eens in te vallen op de grote trom. Daarna al rap gestrikt voor de bekkens. Daar kon ze deksels goed mee overweg. Toen er door allerlei redenen bijna niemand van het slagwerk overbleef, stortte Bojoura zich vol overgave op de snare trom. Ze is heel leergierig en tijdens de afterparty gaat ze helemaal los.

Koos de Waal:

Ook Koos is begonnen als invaller, maar na wat omzwervingen weer terug in onze gelederen. Vanwege zijn werk moeten we hem soms wel een tijdje missen, maar hij doet er alles aan op bij ons aanwezig te zijn. Koos is een echte drummer en hij leeft zich helemaal uit op de percussie. Dat levert vaak hele verrassende resultaten op. Volgens de berichten die voorbijkomen blijkt Koos een culinair specialist te zijn. Dat schept natuurlijk hoge verwachtingen.

De elite: de euphonia

Annemiek Biesbroek:

In het kielzog van haar jongens kwam Annemiek bij de band. Annemiek is goedlachs en altijd druk. Zo druk zelfs dat ze haar donderdagavond (repetitie) moet verdelen tussen de badmintonclub en de Sjores. Babbelen zit haar in het bloed en daar is ze soms zo druk mee dat het nummer al afgelopen is vooraleer zij het uit haar map heeft getoverd. Annemiek doet enorm haar best en laat zich graag inspireren en instrueren door haar matties in de sectie.

Martijn Ferket:

Van vader Jenny (bas) hoorde hij allerlei mooie verhalen over de Sjores. Ooit had hij al een instrument bespeeld in ’t muziek van d’n Heikant. Toen hij vaderlief vol overgave bezig zag, begon het bij hem weer te kriebelen. Hij kwam een keer proberen op een geleend instrument. Een week later kwam ie weer , maar had wel al zelf een serieuze toeter aangeschaft. Martijn heeft het zichtbaar naar zijn zin en is graag bij de leut.

Denny Kuijpers

Ineens was Denny er op een repetitieavond. Hij had bij jeugdorkest The Young Ones al veel verhalen gehoord. Met carnaval wilde hij dat ook weleens aan de lijve ervaren. Ondertussen is Denny een trouwe bezoeker van de repetities en optredens. Hij is een ervaren muzikant en probeert regelmatig nieuwe dingen uit. Hij schrijft tweede stemmen, riedeltjes, probeert passages aan te passen. Kortom: hij doet er alles aan om de Sjores een eigen sound te geven.

Dannie Pilaet

Muziek is hem met de paplepel ingegoten en dat is te horen! Dannie draait zijn hand niet om voor het schrijven van een arrangement. Hij heeft een voorliefde voor lekker up tempo nummers, maar ook komt hij wel eens heel verrassend met een hele trage op de proppen. Grafisch is hij ook een kei. Daar maken wij natuurlijk  dankbaar gebruik van. Jarenlang heeft hij in allerlei muziekgezelschappen gespeeld en het dirigeerstokje gehanteerd. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en dat merken we als hij telkens verwoede pogingen onderneemt om ons zuiver, zachtjes en met passie wil laten spelen en zich eindeloos kan storten op een detail.

De stralende trompetten

Peter Dumez:

Peet wordt binnen de band ook wel Gumez genoemd. Hij speelt de trompet met verve. Altijd in om nieuwe dingen te leren en/of uit te proberen en zeker te onderzoeken. Zijn filosofische benadering van de toestand in de wereld zijn binnen de band een begrip. Hij is ook de man die met tips en ideeën voortdurend bezig is de band beter te maken. Vaak is ook hier van toepassing: een profeet in eigen land …., maar als we het eenmaal toch proberen, blijkt het nogal eens een schot in de roos te zijn.

Astrid van Os:

Astrid switcht moeiteloos tussen eerste en tweede partijen. Voor haar maakt het allemaal niet uit, als ze maar bij de leut is. Haar gulle lach en typische stemgeluid hoor je overal bovenuit. Astrid is tegenwoordig de secretaris van de band. Aan haar zakelijke schrijfstijl kun je zien dat ze al vaker met dit bijltje heeft gehakt. Met Dannie (euphonium) vormt ze een setje. Samen zijn ze volop met muziek bezig. Astrid draait haar hand ook niet om voor een deuntje op de accordeon.

Jordy Pauwels:

Moeiteloos vult Jordy de gaten die er soms ineens in een nummer lijken te ontstaan. Razendsnel op zijn trompet. De man van de variaties die hij schijnbaar moeiteloos uit zijn instrument tevoorschijn tovert. Hoog, laag, hard of zacht: altijd een variatie voor iedere situatie! Na de geleverde prestaties tijdens de repetities schakelt hij voor de derde helft moeiteloos over op ontspannende, stomme praat onder het genot van een pintje!

Koen Rombaut:

Koen is de jongste telg van de familie Rombaut en tevens ook het kakkenestje van de band. Hij is ook de grootste babbelkous, hoewel dat toch moeilijk is naast moeder Annemiek (euphonium). Nu speelt hij nog de tweede partij en af en toe een solo. Kenners beloven hem een grote toekomst. Dat kan verre vluchten nemen. Zeker als het Koen ligt, want hij ziet zijn toekomst helemaal in de vliegtuigindustrie. Koen kan ook liters cola verwerken zonder daar enige last van te ondervinden. Koen houdt alles in de gaten en weet dat weken later weer feilloos op te rakelen.

Stefan de Vetter:

Altijd in de weer  om optredens, materialen of feestjes te regelen. Steef is een eeuwige optimist en loopt over van de ideeën. Soms is het moeilijk in zijn spoor te blijven, maar ’t komt altijd goed. Tegenwoordig is hij de voorzitter en wil ons als zodanig voortdurend in beweging houden. Stilstaan is achteruitgang. Tussendoor speelt hij trompet, tapt onze pinten en gooit er met het grootste gemak een luisterfragment of een pauzemuziekske in.

De saus

Martine van Dorsselaer:

10-us speelt al jaren op het kleinste instrument: de piccolo. Met haar hoge tonen riedelt ze overal bovenuit en giet ze samen met de klarinet een heel herkenbaar sausje over onze muziek. In een ver verleden benoemde een van de oudere leden als een sauske over ons muziek. Ooit is ze binnengekomen als de vriendin van onze toenmalige trompettist Koen. Hij heeft zijn muzikale aspiraties op een lager pitje gezet en beperkt zich louter tot carnaval. Martine blijft gelukkig onze muziek verrijken.

Justin Neve:

Ook Justin was ineens op de repetitie. Hij kwam met een stel mensen van The Young Ones mee en is blijven hangen. Aanvankelijk was hij heel bescheiden, maar hij kruipt steeds meer uit zijn schulp. Ondertussen schrijft hij al solo’s en riedelt er met Martine lekker op los. Hij is zowat de koploper van de late uurtjes en sluit vrijwel wekelijks de bijeenkomsten van ons gezelschap.

De sectie saxen

Nancy van Daele:

Heel serieus, maar ook graag bij de leut. Nancy speelt ondertussen al jaren altsax in de band en draait haar hand niet om voor een solo. Nancy heeft alles graag onder controle en zet het graag allemaal op een rijtje. Daar profiteren wij uiteraard graag van bij het organiseren van evenementen. Nancy speelt altijd op zeker en gaat daarom na de repetitie vaak nog even door op wat moeilijke passages. Dat ze het naar zin heeft is duidelijk. Ze heeft zelfs haar geliefde Anton gestrikt om in de band nu ook zijn toontje mee te spelen.

Anne Gijsel:

Voor het eerst in de geschiedenis van de Sjores kregen we een mail, waarin keurig gevraagd werd of het mogelijk was in de Sjores mee te spelen. Ze speelde al een lange tijd geen saxofoon meer, maar Arlène vroeg regelmatig of ze het niet zag zitten om weer terug te beginnen. Desnoods eens een repetitie mee te spelen. Toen hebben ze bij de Sjores ook geadviseerd eerst een carnaval mee te maken en daarna te kijken of het wederzijds zou bevallen. Daar werd ze omgedoopt tot Sanne zonder S. Bedachtzame Anne heeft nu de smaak te pakken en verstrekt de altsaxen. Daarnaast is de ze heel druk met haar studie geneeskunde. Dat alles weerhoudt Anne niet zoveel mogelijk de repetities te bezoeken en haar partijtje mee te blazen.

Arlène Hertogh

Een paar jaar geleden kwam ze eens met Milena mee om te oefenen voor carnaval en deed ze mee. Daarna werd het eventjes stil rondom Arlène, ze had het erg druk. Maar ineens was ze daar weer. Ze wilde graag weer gaan meedoen, Arlène speelt altsax. Niet alleen bij ons, maar ook bij de Young Ones. Onlangs behaalde ze nog een hogere graad bij docent Gino Mehauden. Arlène heeft volop plannen omtrent haar nieuwe studie met haar bijpassende baan en houdt naast muziek maken ook van lekker te voetballen en sporten. Maar het belangrijkst bij dit alles is wel de gezelligheid.

Milena Lauwers

Ieder team heeft stille krachten. Milena is er daar een van. Aanvankelijk speelde ze mee op de altsax, maar al rap zcoht ze een wat steviger instrument. Nu leeft ze zich compleet uit op de baritonsax en ook een beetje op Jordy (trompetten). Milena verstaat de kunst om  ineens met een rake, droge opmerking alles op zijn plek te zetten. Onlangs bracht ze groot nieuws. Zij en haar Jordy hebben het plan te gaan trouwen. Voor ons wellicht een kans ons eens iets anders te presenteren.

Frank Loof

De langste man van de band en eentje die graag op de achtergrond bezig is. Talloze partijen heeft hij al in zijn computer bewerkt. Jarenlang heeft hij op onze centen gepast en vond het langzamerhand tijd worden dat een ander dat eens ging doen. Frank staat altijd klaar om iemand ergens mee te helpen en dan heeft ie ook nog tijd om zijn deuntje bij de tenorsaxen mee te blazen. Voor zijn matties verzorgt ie altijd grote partijen zodat we in ieder geval de noten duidelijk in beeld hebben.

John Rombaut

Inderdaad de vader van Dennis en Koen en de levenspartner van Annemiek. Hij kwam zijn zonen naar de repetitie brengen, speelde een keer mee en is niet meer weggegaan. Techneut in hart en nieren, zeer zorgzaam voor zijn kroost. In de Koninklijke Stedelijke Harmonie speelt John op de tenorsax, maar bij ons levert ie een bijdrage op de altsax. Dan speelt hij het liefst de tweede partij en wil er tussendoor graag een riedel uitgooien. Tegenwoordig waakt hij over onze centen en heeft daarmee het stokje van Frank overgenomen.

Ad Vreugde

Lid van vlak na de oprichting van de band en toen meteen maar tot muzikaal leider gebombardeerd. Al die jaren overspoelt Ad de band met arrangementen. Aanvankelijk schreef hij zelf veel, maar tegenwoordig boort ie allerlei bronnen in het land aan. Ook is hij verantwoordelijk voor het jaarboek, waarin al onze belevenissen worden genoteerd. Ad speelt de tenorsax. Met Frank en Geert vormt hij op tenorsax het illustere trio: de Hepies.

De zware jongens: de bassen

Anton van Daele:

Ondertussen is Anton al wat jaartjes lid van de band. Aanvankelijk begonnen op slagwerk, waar hij telkens een andere rol op zich nam. Toen de nood aan bassen groot was, was Anton bereid ook eens op zo’n groot instrument te proberen. Hij oefent er gretig op los, waarbij hij veel steun heeft aan zijn sectiegenoten. Hij is een vrolijke noot en blinkt uit in droge humor. Oh ja, hij vormt samen met Nancy (saxen) al jaren een setje.

Jenny Ferket:

Thuis hoorde hij allerlei spannende verhalen over de Sjores. Hij liet zich overhalen om eens te komen luisteren en een deuntje mee te spelen. Dat instrument was geen probleem, want hij speelt al jaren zijn partij mee in de fanfare van Heikant. Het was in het begin een beetje wennen, maar al rap smaakte het naar meer. Jenny blaast onverstoorbaar zijn partij. In de sectie bassen geeft hij steun aan ieder die het vraagt. Hij is het type stille genieter, maar dat hij doet hij dan ook in volle mate en met al zijn maten.

Werner Steijaert

Jarenlang had hij zijn instrument in de wilgen gehangen, maar plots begon het weer te kriebelen. Het was weer even wennen, maar nu blaast hij er lustig op los. Werner is de man van de rake opmerkingen. Met Bojoura (slagwerk) vormt hij een koppel en die twee weten wat een feestje bouwen is. Met carnaval moeten we deze bassist een paar dagen missen, want als lid van de raad van elf van de Steense Ratten is hij onmisbaar.

ssssttt: de trombones

Henk Lensen:

Aan Henk uut Axel kun je met een gerust hart de tweede partij overlaten. Hij woont overigens al jaren in Hulst en is ondertussen al volop ingevoerd in het carnavalsgebeuren. Dat is Henk als Bourgondiër op het lijf geschreven. Hij geniet met volle teugen, is altijd te verleiden voor een pintje of een lekker glaasje wijn en is verslingerd aan Frankrijk. Solide, mooie toon, zelden te hard en iedere noot op de juiste plaats.

Dennis Rombaut:

Dennis is de jongste van deze zachte blazers. Hij schakelt moeiteloos tussen eerste en tweede partij. Zijn repertoire zit –ondanks verwoede pogingen van vader John (saxen)- zelden in de goede volgorde. Dat komt hem op heel wat hilarische opmerkingen te staan. Dennis is altijd bereid te helpen en is ook een techneut in hart en nieren.

Jos de Schrijver:

Inspiratiebron voor vele opmerkingen, want Jos laat zich wel horen. Als geen ander zorgt hij ervoor dat we bij optredens niets te kort komen. Jos is een zeer actief lid en zelden doe je tevergeefs een beroep op hem. Jos houdt van gadgets, zet zich graag in licht en bekijkt tegenwoordig zijn partijen vanaf een tablet, kan ie meteen ook netflixen en wedstrijden bekijken.

Arnold Totté:

Ook Arnold is via VOLOP Nazaat bij ons binnengekomen. Ondertussen is hij helemaal vergroeid met de band. Zelfs zijn verkering is er ontstaat en dat houdt ie al jaren vol. Hij is de man van de puntjes op de i. Positief kritisch op de dingen die we ondernemen en uitvoeren. Eerste of tweede partij maakt hem niet uit. Met regelmaat zorgt hij ook voor een goede kledingsponsor zodat we er altijd proper bijlopen.